Σκέψεις και Προβληματισμοί

Norblin De La Gourdaine, Η Αντιγόνη συλλαμβάνεται ενώ ρίχνει χώμα στον νεκρό Πολυνείκη, 1825 Ελαιογραφία, Παρίσι, Εθνική Σχολή Καλών Τεχνών Σε ένα κόσμο αδικίας, ένα κόσμο όπου τα συμφέροντα κυριαρχούν έναντι των αγνών συναισθημάτων, οι καιροί φωνάζουν για μια ανιδιοτελή προσωπικότητα, για ένα άτομο ικανό να αντισταθεί στον σύγχρονο Κρέοντα και να πράξει σύμφωνα με τη δικιά του κρίση. Η Αντιγόνη των καιρών μας καλείται να πράξει για χάρη όλων των ανθρώπων που λόγω φόβου και λόγω δειλίας, δεν επέλεξαν να βγουν μπροστάρηδες και να οδηγήσουν το καράβι μέσα στη κακοκαιρία και τη φουρτούνα. Η Ισμήνη αν και συναισθηματική και ευαίσθητη, ποτέ δεν κατάφερε να υψώσει ανάστημα και να παλέψει για τα πιστεύω της, για αυτό και έμεινε στο ίδιο σημείο από όπου ξεκίνησε. Ο αγώνας και η αντίσταση στο ηθικά λανθασμένο δεν είναι κάτι απλό και αυτός που αγωνίζεται παλεύει μόνος του. Αντιτάσσεται σε όλο το κόσμο και έχει το θάρρος να του πει πως έσφαλε και πως δεν του πρέπει να υπακούει στη βούλησ

                                    Φέτος το χειμώνα είχα μια συζήτηση με ένα γνωστό μου ο οποίος μου πρότεινε να διαβάσω το βιβλίο του  George Orwell: "1984 Ο Μεγάλος Αδελφός". Όμως επειδή έδινα πανελλήνιες μετέφερα το διάβασμα για το καλοκαίρι. Δεν ήξερα τόσα πολλά για το βιβλίο το ίδιο, αλλά είχε τύχει να ακούσω αρκετές φορές το όνομα του συγγραφέα και μάλιστα για την τρομερή ευστοχία του όσον αφορά διάφορες προβλέψεις του για τη κατάσταση της κοινωνίας στο μέλλον (παρόν για εμάς). Το καλοκαίρι έφτασε και πήγα και το αγόρασα, και έχοντας το πλέον διαβάσει θα ήθελα να μοιραστώ τις εντυπώσεις μου.   Αρχικά θα ήθελα να ξεκινήσω με το τίτλο του βιβλίου. Η ημερομηνία δεν με παραξένεψε τόσο όσο το όνομα: "Μεγάλος Αδελφός". Με μια πρώτη εκτίμηση πίστευα πως αποτελούσε κάποιο συμβολισμό (πέρα από τη χρήση με στόχο την ειρωνεία), αλλά ξέροντας στο περίπου την υπόθεση άφησα αυτή τη σκέψη πίσω. Τώρα όμως που το έχω διαβάσει πλέον μπορώ να πω πως για μένα ο Μεγάλος

  Ας ξεκινήσουμε με μια αναδρομή σε αυτή τη μέρα πριν 173 χρόνια. Βρισκόμαστε στην Ελλάδα του 1843 και συγκεκριμένα στην Αθήνα. Έξω από το παλάτι του Όθωνα, στη σημερινή Βουλή, έχει μαζευτεί κόσμος. Τι κόσμος; Κοσμοθάλασσα! Όλοι αυτοί οι άνθρωποι μαζεύτηκαν εκεί για κάποιον λόγο, που δεν είναι άλλος από την ανάγκη τους να ακουστεί το θέλημα τους και να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους! Πρωτεργάτες αυτού του κινήματος υπήρξαν ο Δημήτριος Καλλέργης και ο Μακρυγιάννης, οι οποίοι από καιρό πριν προετοίμαζαν αυτή την επανάσταση. Ο Όθωνας όντας περικυκλωμένος από το κόσμο που βρισκόταν έξω από το παλάτι αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει και να λάβει υπόψιν του τα αιτήματα του κόσμου. Την επόμενη ακριβώς μέρα ανακοινώθηκε στο κόσμο πως τα αιτήματα του έγιναν δεκτά ενώ μέσα στους επόμενους δύο μήνες παραχωρήθηκε στην Ελλάδα το σύνταγμα.   Μεταφερόμαστε τώρα στη περίοδο της Χούντας, κατά τη διάρκεια της οποίας ανεβαίνει μια θεατρική παράσταση - κατά τη γνώμη μου σταθμός στην σύγχρονη ελληνικ